Behoeftes van je baby

Weet jij al wat de makkelijkste manier is om je moederschap vorm te geven? Hoe moet je überhaupt beginnen? Of denk je er helemaal niet over na en worstel je jezelf door elke dag heen? Hoe dan ook, het geeft vaak een prettig gevoel als je weet wat je aan het doen bent. Je staat dan steviger als mama en kunt makkelijker keuzes maken die bij je passen. Maar kom eerst maar eens bij dat moedergevoel, dat is nog geen sinecure!

Je moedergevoel volgen

Volg je gevoel, dan gaat het vanzelf. Het klinkt zo logisch, maar wat voel je dan? En durf je daar op te bouwen of heb je onderbouwing nodig in enige vorm? We zijn als mensheid steeds verder van ons gevoel af gedreven en maken veel keuzes op basis van ‘gezond verstand’. Maar of dat altijd de beste raadgever is, dat verstand… Ons onderbuik gevoel laat vaak weten of iets de juiste keuze is, mits we er naar durven luisteren. En vaak voel je je meest comfortabel bij een combinatie tussen  geïnformeerd zijn en je gevoel volgen. Dat is ook goed, want alles wat jou steviger durft te laten vertrouwen op je gevoel is toegestaan.  En vaak is dat een verstandelijke onderbouwing. Gelukkig ben ik daar ook goed in!

Hoe kun je je baby begrijpen?

Om je baby te kunnen begrijpen zijn 2 dingen essentieel: contact en verbinding. Daarin zit een verschil: contact is het zien van je baby en voor hem open staan. En verbinding is het emotionele contact van waaruit je durft te handelen. Als je de behoeftes van elke jonge baby kent is moederschap hartstikke makkelijk en hoef je nergens over na te denken. Het enige wat je doet is vervullen van die behoeftes die je baby laat zien! Maar waar heeft een baby behoefte aan? Dat blijkt vrij universeel te zijn en voor elke baby in elk werelddeel gelijk.

  • dagelijks huid-op-huid contact
  • gedragen worden
  • een directe reactie op huilen
  • constante nabijheid van ouders en geen langdurige scheiding van mama
  • (borst-)voeding op verzoek
  • bevestiging in zijn geboorte-ervaringen
  • ontladen (huilen) in de armen van mama
  • warmte, veiligheid en voorspelbaarheid
  • bescherming bij overprikkeling
  • directe reactie op hechtingssignalen
  • geknuffeld worden en oogcontact
  • vertraagde handelingen bij de verzorging en geen onverwachte aanrakingen

Vertrouwen

Geef je jezelf als nieuwe mama de tijd en de ruimte dan gaat dit vervullen van de behoeftes van je baby meestal vanzelf. Maar laat je je afleiden door je omgeving, schermen en goedbedoelde, maar niet passende adviezen. Je blik raakt dan vertroebeld en wordt het al lastiger om te vertrouwen op je gevoel. Sta maar eens stevig terwijl je aan het twijfelen wordt gebracht. Dat is bijna onmogelijk! Vertrouw ook op je baby; ze zullen bijna nooit teveel voeding willen, je kan ze niet verwennen met aandacht en een baby die vertrouwen krijgt in zichzelf gaat op enig moment ook ergens anders slapen dan op jou. Zolang je passende verwachtingen hebt zal het moederschap lichter voelen en meer vanzelf gaan. En natuurlijk zijn er dagen dat het zwaar is als je weer aan de bank gekluisterd bent met een slapend kind op je. Terwijl je zo graag iets anders wilt doen. Ook dat mag er zijn, maar nu heeft je baby jou nodig. Het is nu een investering om straks stapje voor stapje meer ruimte voor jezelf te ervaren.

Zolang je passende verwachtingen hebt zal het moederschap lichter voelen en meer vanzelf gaan.

En er zijn baby’s die zoveel onrust ervaren dat het voor jou als moeder moeilijk is om signalen te lezen en behoeftes te zien door alle onrust heen. Dan is het pittig, heel pittig. Maar ook dan heeft je baby juist zijn moeder nodig en kan ik je, vanaf de zijlijn helpen om rust terug te brengen. Zodat je weer kan vertrouwen op je onderbuikgevoel en er naar durft te handelen.

Liefs Clara Marije

Gerelateerde Artikelen

Hechting is van levensbelang

Hechting is van levensbelang maar tegelijkertijd heel natuurlijk. Op een makkelijke manier extra inzetten op de hechting met je kindje voor een stevige basis en vertrouwen is niet ingewikkeld of moeilijk. Het is juist heel fijn! Hechting is belangrijk maar mag je daardoor niet afschrikken. Het krijgt deze dagen in de media een behoorlijke lading waardoor het bijna krampachtig wordt. Terwijl hechting normaal gesproken zo mooi vanzelf gaat. En met wat kleine aanwijzingen ben je er weer alert op in je dagelijkse leven. Zodat het weer vanzelf mag gaan.

Samen slapen of niet samen slapen?

Samen slapen met je kind is echter niet het antwoord op alle slaap drama’s, en de beste plaats om dit te bespreken is ergens waar je met gelijkgestemden hierover kunt praten. Zij begrijpen wat het is om samen te slapen.
Maar voordat je je aanmeld voor de groep ‘Samen slapen’ is het handig om ook de opsomming te lezen waarom je niet meer samen zou moeten slapen.

Het schuldgevoel van een mama

Vanochtend werd ik wakker met 2 kinderen die alleen maar met me wilden knuffelen. Hele mooie momenten van het moederschap. Hier kan ik echt van genieten. Toch breng ik ze daarna snel naar de kinderopvang, want mama moet weer aan het werk. Tijd om te spelen was er vanochtend niet. Na een snel ontbijt moesten we de deur alweer uit. Hier kan ik me wel eens schuldig om voelen. Zij hebben echt behoefte aan tijd met mij. Ondertussen wil ik ook graag werken, sporten en even tijd voor mezelf hebben.

Het moederschap is constant balanceren tussen je eigen behoeftes en de behoeftes van je kindje. Vooral het niet genoeg, denken te, voldoen aan de behoeftes van je kindje, bezorgd vaak een schuldgevoel. Maar voldoe jij te weinig aan je eigen behoeftes, dan wordt je ook geen gezellige mama. Een balans vinden waarbij jullie allemaal voldoende tot jullie recht komen is een hele uitdaging.

Onvoorwaardelijk ouderschap, wat is het nou?

Onvoorwaardelijk ouderschap dat doet ieder ouder toch? Zou je kunnen denken? Elke ouder houdt immer onvoorwaardelijk van zijn kind, niet?! Toch kunnen ouders onvoorwaardelijk van hun kind houden, terwijl het kind zich niet gezien voelt. Het is een manier van opvoeden wat om bewustwording vraagt.

Onvoorwaardelijk ouderschap laat je nadenken over de band die je met je kind wilt.
Het is een pleidooi voor kindgericht opvoeden.

Deze manier van opvoeden nodigt uit om te kijken. Niet alleen naar ons kind, maar naar de hele maatschappij. Straffen en belonen zit namelijk in onze hele cultuur. Het is logisch en soms ook goed bedoelt, maar hoe meer je er in verdiept hoe meer je ermee wilt stoppen. Zodat het kind zich gezien voelt, fouten durft te maken, en vanuit plezier de wereld te ontdekken.

Reacties