De impact van zwangerschap en geboorte

Ik heb inmiddels al wat herstelgesprekken mogen voeren met moeders die hun zwangerschap, bevalling of kraamtijd als naar ervaren hebben. Daar met verdriet of een gevoel van falen op terugkijken. Wat zijn de dingen die daar dan steeds uit naar voren komen?

Diegene die mij het meeste bij blijft is dat moeder en baby uit elkaar gehaald worden.

Omdat er zorgen zijn over moeder of baby of voor een controle. En ik snap dat het soms moet en niet anders kan, maar er zijn weinig dingen die zo waardevol zijn als dat moeder en baby dicht, heel dicht bij elkaar zijn na de geboorte.

Ik zie vanuit beide kanten wat het doet. Als geboortetraumaconsulent welk verdriet het kan geven voor moeders. Om niet samen dat ‘gouden uurtje’ te hebben.

Bevallen is voor moeders een hele klus, maar voor baby’s is dat niet anders.

Denk je eens in wat voor een werk zij moeten verrichten in communicatie met moeder om geboren te worden. En bedenk dan ook eens wat het doet als je die hele weg afgelegd hebt om geboren te worden en weg gepakt wordt bij je moeder. Dat je het moet stellen zonder wat je 9 maanden lang vertrouwd was. De geur, de stem alles van je moeder ken je. Het is er heerlijk op temperatuur en dan ben je ineens op een koude wereld. Zonder je moeder….. Vader kan op zulke momenten een goede vervanger zijn, maar dat neemt het gemis van moeder niet weg. Ik hoor ook geregeld dat moeders naar de ok gereden moeten worden omdat de placenta niet loslaat. Of moeders na een spoedkeizersnede zonder baby zijn en bijkomen op de uitslaapkamer.

Zelf heb ik nooit met een gevoel van falen op mijn bevalling terug gekeken, al waren ze verre van vlekkeloos. Als ik iets over had mogen doen is dat ik na de bevalling mijn kinderen graag zo dichtbij me gehouden had. Dat was dus niet. Wat heel helend was hierin is de verhalen van hun geboorte te vertellen en foto’s te bekijken. We staan er niet bij stil hoe impact gevend deze start op iemands leven is.

Ik ben overigens van het credo dat niks perfect is, maar we kunnen nog meer aandacht hebben voor omstandigheden die een goede hechting bevorderen.

Eerlijk gezegd had ik hier toen ik zelf moeder werd nog nooit over na gedacht. Al voelde ik wel tot in het diepst van mijn hart dat ik bij mijn kindje wilde zijn.

Ik was toen nog niet bekend met geboortepsychologie. Ik stuitte bijna 2 jaar geleden op de materie van geboorte in kaart. De dames van geboorte in kaart hebben prachtige materialen ontwikkeld om te kijken hoe de conceptie, zwangerschap en geboorte van invloed zijn op je leven. Het is mooi om ouders meer inzicht te geven in hun eigen geboorte of die van hun kind. Wat betekent deze voor je verdere leven?

In mijn andere werk als POH-GGZ pik je de mensen die snel geboren zijn er vaak zo uit. Ze gaan op een tempo door het leven waar je u tegen zegt, maar hebben dat zelf nauwelijks door. Ze houden vaak van controle, iets wat ze niet hadden toen ze snel op de wereld gezet werden en wat overweldigend kon zijn. Ze kunnen zich opgejaagd en nerveus voelen en het ook voelen alsof ze alles zelf moeten doen. Herkenbaar? Voor mij wel. Dit is 1 van de 37 gedragspatronen die inzicht kunnen geven in je gedrag middels de geboortepsychologie.

Was je gewenst, gepland? Was er stress in de zwangerschap? Ging de geboorte vlot of voelde het voor je alsof je tegen gehouden werd? Was er een miskraam voordat jij geboren werd? Ben je een alleen-geboren tweeling?

Dit in kaart brengen doet je snappen hoe je in elkaar steekt. Waarom je doet wat je doet. Gedrag is zo logisch. Een sessie geboorte in kaart geeft je inzicht in je geboorteverhaal, gedragspatronen, behoeften en kwaliteiten. Ik ben bevooroordeeld natuurlijk, maar mocht je meer over jezelf willen weten dan is het een enorme aanrader. Nog even dit, ik zou voorstander zijn van een ministerie van geboortezaken. We proberen later in iemands leven allerlei dingen te repareren of te fixen, maar hoe mooi is een liefdevolle goede start in het leven?

Na jaren hulpverlening voel ik aan alles dat als iets ertoe doet het aandacht hebben voor je begin is. Aandacht voor ieders begin!

Even voorstellen

Ik ben zelf moeder van drie prachtige zonen. De oudste is 8 jaar, de middelste bijna 7 jaar en de jongste 2 jaar oud. Daardoor heb ik alweer enige jaren ervaring in het moederschap. Iets wat ik graag zo goed mogelijk wil doen, maar wat niet altijd perfect gaat. In het moederschap kan ik vertrouwen om mijn moederlijke intuitie, in de praktijk zag ik te vaak dat moeders daar moeite mee hadden. Dat is dan ook mijn missie geworden, om moeders hierin te ondersteunen. Zie vita-affectum.nl