Heb jij ‘angst’ als leidraad in het moederschap?

Vraagje..
Ben jij die moeder die angstig is om aanwezig te zijn voor je kind. Omdat je dan van alles mist?

Bang om continu in te spelen op de behoefte van het kind. Want een kind moet toch gewoon doen wat jij zegt?

Bang om het te verwennen, angst dat jouw kind niet meer zonder je kan.
Wat betekent dat voor jou?

Als er een ding is waar ik niet bang voor ben, is het bang zijn.
Alles wat je doet vanuit je volste intentie dat het juist is, kan niet fout zijn.

Wat als je bij jezelf merkt, dat je bang bent, bang voor alles rondom je kind.

Dan is een mindshift nodig.

Wat heb je nodig om die mindshift te krijgen?

Weten wat je wilt.

Welke waarden vind jij belangrijk in jouw gezin?
Bij de komst van een baby wordt het anders. Je hoort mij niet zeggen dat álles anders wordt. Das kul. Veel wordt er anders, maar lang niet alles. Er zijn dingen in je leven, die je belangrijk vindt. Jouw kernwaarden. En die zijn voor iedereen anders.

Zet eens op een rij welke waardes je belangrijk vindt. Wat ik vaak als antwoord hoor op deze vraag is:

• Naar de kroeg (naja, buiten de C-tijd dan)
• met vrienden om blijven gaan,
• netflix series
• gezond eten
• blijven sporten

Als je goed leest zijn dit geen waardes. Dit zijn dingen die je kunt doen. Maar de waardes zitten er niet ver hier vandaan. Bovenstaand rijtje leidt eigenlijk allemaal naar goed voor jezelf zorgen.

Goed voor jezelf zorgen

Ok, dus goed voor jezelf zorgen is belangrijk voor je. Hoe gaat dit nou doorgetrokken worden naar als er een kindje bij komt en je bovenstaand rijtje niet meer onbeperkt kunt doen.

Dan blijf je bij de waarde ‘goed zorgen voor jezelf’. Alleen zul je dit gaan combineren met de zorg van je kindje.

Hoe ga je goed voor jezelf zorgen én voor je kindje niet vanuit angst maar vanuit liefde?

Spoiler, hier is dus niet 1 antwoord op te geven. Dat ligt er dus helemaal aan waar je kind én jij op dat moment behoefte aan hebben. Je kunt dit niet los van elkaar zien. Jij en je kind zijn 1. Althans, zeker de eerste maanden. Je kind heeft je nodig voor alles. Er zit een parallel. Hoe ouder je kindje, hoe minder je kind je continu nodig heeft. We zijn echter niet zover. Tenminste, er vanuit gaande dat je of zwanger of moeder bent van jonge kinderen. 

Er zijn een aantal zaken die ik je nu al op een briefje (of in deze blog) kan geven die gaan gebeuren. Daar kan je verschillend mee omgaan. Een denkfout, die je kunt maken, is dat je kind nu eenmaal maar dingen moet doen. Omdat je bang bent dat het anders nooit ‘alleen gaat slapen’ of ‘jij nooit meer kunt poepen met de deur dicht ofzo.. ‘

Um, je kind móet dus helemaal niets. Behalve te zijn.

Je kind gaat op zijn eerste levensbehoeftes af. Dat is slapen, drinken, groeien en een hoop liefde geven en ontvangen.

Geheimpje, het is iedere maand en soms dag anders. Hoe dan ook, wees niet bang om je kind zo veel als het kan bij je te houden de eerste maanden. Wellicht wel jaren. Die kleine wezens kunnen heel goed aangeven wat ze nodig hebben en als ze wat mondiger worden ook wat ze niet willen.. Al is ‘NEE’-fase ook weer een uitdagende fase.. ‘bedoelt ie nou echt nee, of zegt ie nee om het nee zeggen.. hmm..?’

Om een voorbeeld te geven. Sinds dat mijn zoontje een maand of 10 is kan hij heel duidelijk aangeven wanneer hij bij mama wil liggen en wanneer hij toch echt wel in zijn eigen bedje wil liggen. Hij geeft dit aan door naar zijn bedje te wijzen of door even een piepje te geven (lees: heel hard brullen) als ik hem in zijn bedje leg.

Je kent je kind goed op een gegeven moment.

Dus weet je meteen of het een ‘ik moet even de indrukken van de dag verwerken’-huiltje is of een ‘ik heb mama nodig’-huiltje is. Bij de eerste blijf ik bij hem of neem ik hem nog even in mijn armen. Bij de andere ga ik rustig op bed met hem liggen en doezel wat mee terwijl hij rustig in slaap kan vallen. Dit is overigens nog niet heel erg verandert nu hij toch al de twee jaar is gepasseerd.. en dat heeft niets te maken met dat ik hem verwen.. hij heeft hier gewoon meer nood aan. Mijn dochter van drie is namelijk toch door dezelfde moeder opgevoed? Zij heeft duidelijk minder behoefte aan vast gehouden worden bij het in slaap vallen..

Bang dat hij nooit zonder mij in slaap valt?

Nee. Want daar hoor ik teveel ouders die oudere kinderen hebben weemoedig over. Heimwee naar die tijd dat ze nog in je armen in slaap vallen. Nog meer reden om je niet door angst te laten leiden maar door je kind.

Iedere maand of week is het weer anders.

Dat geeft niet. Je kind is alles behalve een voorgeprogrammeerd ‘iets’ namelijk. Zolang je inspeelt op de behoefte van je kind en je vertrouwt dat het teamwork is.

Alles verandert continu. Alles is goed zolang je meebeweegt, je flexibel bent binnen je eigen grenzen. Laat je vooral niet leiden door angst maar door je kind en je eigen intuïtie.

Weet waar jij voor staat en wat jouw stabiele basis is!