Heb jij wel eens gehoord van postnatale angst?

Blog postnatale angst de slaapdetective

Onlangs volgde ik een Amerikaanse opleiding over Newborn Sleep. Hier kwam onder andere een stukje aan bod over de mentale gezondheid van zowel de baby als de moeder. Er werd onder meer gesproken over postnatale angst. Ik hoorde de symptomen en voelde veel herkenning. Wat ook direct in mij op kwam was waarom hier zo weinig over bekend is. Ik had er in ieder geval nog nooit van gehoord.

Ik ben in mijn omgeving op onderzoek uit gegaan bij jonge moeders. En wat blijkt ze hebben vaak het gevoel dat het er vast hij hoort. Ze denken dat ze zich aanstellen. Of ze zijn bang dat hun omgeving hun raar vindt als ze het zouden benoemen. Dus houden ze het maar voor zichzelf. Dit is zo ontzettend jammer. Want enkel er over praten en je angstgevoelens uiten kan je al zoveel rust geven.

Wat zijn kenmerken van postnatale angst?

  • Aanhoudende zorgen of angst
  • Gevoel dat er iets ergs kan gebeuren
  • Razende gedachten
  • Moeite met stilzitten
  • Paniekaanvallen
  • Duizeligheid, licht gevoel in het hoofd
  • Opvliegers
  • Obsessies en dwanghandelingen

* Deze symptomen kunnen in meer of mindere mate aanwezig zijn.

Postnatale angst kan voorkomen in combinatie met een postnatale depressie, maar gaat lang niet altijd gepaard met depressieve gevoelens. Echter door blijven lopen met angstgevoelens kan wel depressieve gevoelens als gevolg hebben. Maar doordat veel moeders met postnatale angst dus geen depressieve gevoelens hebben, wordt het door artsen niet herkend. Dat wil zeggen als een moeder al naar een arts gaat. Want heel veel moeders blijven rond lopen en gaan ervan uit dat deze gevoelens vanzelf wel verdwijnen.

Wat kun je doen als jij je herkent in bovenstaande kenmerken?

Praten. En dan bedoel ik niet dat je direct bij een psycholoog op de bank moet gaan zitten. Maar maak je gevoelens bespreekbaar. Dit kan bij je partner, je moeder, een vriendin of als je liever iemand kiest die wat verder van je af staat bijvoorbeeld een coach. Kies iemand die jij vertrouwt, waar je een goed gevoel bij hebt. Je gevoelens bespreekbaar maken en benoemen zorgt er niet voor dat deze gevoelens gelijk verdwenen zijn. Maar het lucht wel op en samen lukt het vaak om de gevoelens te relativeren en een plek te geven. Het benoemen en daarmee erkennen van de gevoelens kan voorkomen dat de gevoelens van angst uitmonden in een angststoornis en paniekaanvallen.

Heb je het idee dat de gevoelens heel diep zitten en helpt het praten met iemand uit je omgeving of een coach niet? Of heb je niemand in je omgeving bij wie je terecht kunt. Dan is het verstandig om bij je huisarts aan te kloppen en evt een doorverwijzing vragen.

Je bent een hele sterke moeder dat weet ik zeker. En het vragen om hulp en toegeven dat het even wat minder gaat is een van de sterkste dingen die je kunt doen. Je bent niet alleen. Ik weet zeker dat veel meer moeders zich zullen herkennen in de gevoelens. Lang doorlopen met depressieve gevoelens heeft niet alleen invloed op jou, maar ook op de hechtingsrelatie met je kind.

Liefs,
Wanda

Gerelateerde Artikelen

Samen slapen of niet samen slapen?

Samen slapen met je kind is echter niet het antwoord op alle slaap drama’s, en de beste plaats om dit te bespreken is ergens waar je met gelijkgestemden hierover kunt praten. Zij begrijpen wat het is om samen te slapen.
Maar voordat je je aanmeld voor de groep ‘Samen slapen’ is het handig om ook de opsomming te lezen waarom je niet meer samen zou moeten slapen.

Minder roepen en toch duidelijker praten met je kind.

"Wie schreeuwt, voelt zich niet gehoord."
Heb je ook al vaak gemerkt dat er ergens iets fout loopt tussen jouw boodschap en de reactie van je kind? Dan is het tijd om jouw boodschap eens van dichterbij te bekijken. Ga eens na:
1. heb ik de volle aandacht van mijn kind?
2. begrijpt het kind mijn boodschap wel echt goed?
3. op welke manier geef ik mijn boodschap?
Lees in de blog hoe je er voor kan zorgen dat jouw kind echt naar je luistert (en dus doet wat je vraagt), zonder dat je moet gaan roepen.

Waarom een doula?

Een doula is er voor de volle 100% voor de moeder (en eventueel haar partner). Een doula luistert altijd naar de moeder en in haar aanwezigheid is zij geruststellend. Ze zorgt voor een vertrouwensband en een goede voorbereiding op de geboorte. De doula steunt de moeder in haar keuzes en zal haar aan deze keuzes herinneren wanneer zij bang is of twijfelt. De doula ziet de moeder, zoals zij echt is. Ze begrijpt de reis die de moeder doormaakt en moedigt het vertrouwen van de moeder aan en zet de moeder in haar kracht. Ze verzacht de pijn met haar aanraking, haar woorden of alleen met haar ogen. Een doula ís er.

Hoe een angststoornis invloed op het mama zijn heeft

Om met mijn angststoornis te kunnen leven leef ik vrij gestructureerd en als er iets wat je niet kan, zeker in het begin is gestructureerd leven met een baby. Gestructureerd leven was en is mijn volgende uitdaging. Als ik even denk hem door te hebben en voor m’n gevoel een regelmaat heb ontwikkeld verandert er weer wat voor hem.

Reacties