Keuze: Thuisbevallen
Om maar meteen met de deur in huis te vallen. DOEN!
Als je hier de kans voor hebt en je je daar goed bij voelt. Ik snap de twijfel om het te doen. Het wordt steeds minder gedaan.
Wat bij ons de doorslaggevende reden was om het te doen? Door de verloskundige. Zij gaf aan dat bij een thuis bevalling ze eerder naar het ziekenhuis gaan bij complicatie. Bij een thuisbevalling heb je die luxe en apparatuur die het allemaal in de gaten houden niet. Bij een ziekenhuisbevalling kunnen ze het wel monitoren, dus wordt er vaker langer afgewacht.
Je mag er van uit gaan dat iedere verloskundige een gezonde baby én moeder als doel heeft .
Met haast naar ziekenhuis
En áls je naar het ziekenhuis moet wegens medische redenen dan bellen ze vanuit thuis. De tijd dat jij van je huis naar het ziekenhuis wordt vervoerd, is dezelfde tijd dat ze nodig zouden hebben om je komst voor te bereiden als dat je er al bent. Zodoende kun je meteen doorgerold worden naar de specialist bij binnenkomst en hoef je niet nog extra te wachten.
Als ik het mag geloven van de vrouwen die in het ziekenhuis zijn bevallen is het vooral een schijnveiligheid. Veel wachten, veel verschillende mensen aan je bed. Een heuse piepshow tussen je benen. Je moet je bedenken dat ondanks dat de specialist naast je in de kamer zit hij of zij echt niet meteen aan je bed staat als jij dat wilt. Grote kans dat er naast je nog een paar vrouwen een kind op de wereld aan het zetten. Jij en je kind zijn dus niet perse top prio. Zeker niet als jouw bevalling maar een beetje gewoontjes is.
Ziekenhuis keuze
Of we serieus de ziekenhuis optie hebben bekeken? Ja, we zijn naar een informatieavond gegaan. Daar laten ze de ruimtes zien waar je kunt bevallen. Wat de protocollen zijn. Gruwel. Ik vond het maar een steriele boel. Niets te maken met leven op de aarde zetten. Bij jezelf blijven. Het ziekenhuis staat zo ontzettend ver van mijn eigen gevoel. Ik voelde intuïtief aan dat dit hele ‘ver-van-mijn-eigen-bed-show’ een negatief gevolg had voor het hele bevallingsproces.
Ik was als de dood dat weeën stil zouden vallen eenmaal als je naar het ziekenhuis mag. Vergis je niet. De eerste paar centimeter ontsluiting vang je thuis op. Pas als je zowat op het punt staat om te baren mag je vaak pas komen.
Of ik de keus spannend vond toen de bevalling eenmaal begon? Eerlijk? Ik was veel te druk bezig om de weeën op te vangen. Het vooruitzicht dat ik niet van alles in gang hoefde te zetten om van thuis naar het ziekenhuis te komen gaf me ontzettende rust en focus.
Tweede bevalling
Echter.. na mijn eerste bevalling hoorde ik van andere moeders bevallingsverhalen waar ik nu nog steeds de kriebels van krijg. Toen ik voor de tweede keer zwanger was twijfelde ik dus of ik weer thuis wilde bevallen. Angst.
Ik dacht na mijn bevalling: ‘ai, dus dat had er allemaal kunnen gebeuren?’
Hoe herpak je je dan? Gelukkig hoef je niet meteen te bevallen als je zwanger bent. Dus je hebt nog even tijd om over zaken na te denken. Gek genoeg had ik dus bij de tweede bevalling meer twijfels. Om die twijfels te overwinnen waren wat gesprekken nodig heb mijn vriend.
Mijn vriend is heel erg rationeel. Hij snapte het niet zo goed. Voor hem was de eerste bevalling het levende bewijs dat mijn lichaam er voor gemaakt was om een kind te baren. Ik ging uit zelfbescherming in mijn wat’-kan-mij-gebeuren’- bubbel zitten. Dat hielp. Met uiteraard de wetenschap dat ik dít al een keer eerder had gedaan. Zodoende kon ik de horrorbevallingsverhalen van me af laten glijden. Weer vertrouwen op mijn lichaam.
En nu jij
Sta jij op het punt om de keus te maken? Stop je kop dan niet in het zand. Stel je voor waar en hoe je zou kunnen bevallen. Ga kijken in het ziekenhuis. Bekijk je eigen huis, je slaapkamer, andere ruimtes in huis. Voel wat een ruimte met je doet. Waar ontspan jij het beste? Kun je het meest op jezelf focussen? Waar kan jouw partner je het beste ondersteunen? Houd in je achterhoofd dat het vrouwenlichaam er voor is gemaakt.
Waar je ook bevalt, jij weet heel goed wat de beste keus voor jou is.
Go for it!
